%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Vandaag staat de koninginnenetappe op het programma. Ik wil de Grand Veymont (2341m), de hoogste berg van de Vercors, beklimmen en dan afdalen naar een mooi slaapplekje met uitzicht op de Mont Aiguille.
Ik verlaat de boerderij in Gresse-en-Vercors, waar ik sliep, redelijk laat. Pas om 10u30 ben ik goed en wel op pad. Eigenlijk een slecht idee, want dat betekent dat ik aan het wandelen ben op het warmste moment van de dag. Maar het weze zo. Eerst gaat het een kilometer in dalende lijn naar het gehucht La Ville (1208m), dat zijn naam geeft aan de Pas de la Ville, de bergpas waar ik zo meteen de klim van aanvat. In het bosrijke gedeelte zitten redelijke steile stukken, tot meer dan 30%. Andere wandelaars krijgen het, net als ik, zwaar te verduren. Ik voel dat ik niet in optimale vorm ben. En daar zit niet de lange etappe van eergisteren voor iets tussen, maar wel mijn huidige fysieke conditie. Maar het vordert gestaag. Ik probeer elke 150 à 200 hoogtemeters even te pauzeren en vooral ook iets te drinken. Met die hitte is dat nodig.
Een eind voorbij het middaguur bereik ik de Pas de la Ville (1925m). Hier staat eveneens een (klein) Lotharingenkruis ter nagedachtenis van de Maquisards die hier omkwamen in juli 1944. Tegenover de Pas de Berrièves is hier echter nog minder beschutting en ook amper plaats. Het handvol wandelaars op de bergpas moet redelijk dicht op elkaar zitten om iets te eten of te rusten. Een steenbok komt intussen verhaal halen boven onze hoofden.
Ik hou ongeveer een uur halt voor de middagpauze, om dan aan de klim naar de Grand Veymont (2341m) te beginnen. Ik ben inmiddels helemaal alleen. Alle andere wandelaars zijn weg. Ik begin aan de eerste honderd meter, maar moet bij de tweede bocht vaststellen dat het pad niks voor mij is. Ik ben niet op mijn gemak. Het gaat langs een zeer luchtig bergpad omhoog. Noodgedwongen moet ik dus omkeren. Gelukkig is er een plan B, namelijk afdalen richting hoogplateau en de GR91 bij de herdershutten van Jasse de la Chau (1623m).
Aan de kruising met de GR volg ik deze ongeveer twee kilometer in zuidelijk richting. Bij Fontaine des Serrons (1672m) verlaat ik de GR en sla links af om een ongemarkeerd pad te volgen dat me rechtstreeks naar de Pas des Chattons brengt. Nu ja, ongemarkeerd, er staan in het begin enkele cairns om de weg te tonen, want je loopt de eerste meters over één grote lapiazplaat.
Daarna is het rechttoe rechtaan naar de Pas des Chattons (1828m). De Grand Veymont heb ik de hele tijd aan mijn linkerkant. Ik kijk geregeld op en zie wandelaars als kleine stipjes over de berg wandelen. Redelijk snel bereik ik de bergpas en mijn slaapplaats voor de nacht. Ik heb de plaatsen voor het uitkiezen aan de rand de Rocher du Prayet (1861m) en vind al gauw een mooi plaatsje recht tegenover de Mont Aiguille (2086m). Intussen stromen tientallen wandelaars één na één toe op de bergpas. Ik moet nog wachten tot 17u voor ik de tent mag opzetten. Een tiental meter verderop zoekt een andere wandelaar naar een plaatsje. Hij maakt YouTubefilmpjes van zijn avonturen in de bergen. 's Avonds laat, tegen 19u, legt er zich nog een koppel te slapen aan mijn rechterzijde, maar ook weer op een ruime afstand.
Op een bepaald ogenblik komt er zich een hele troep steenbokken nestelen in de buurt van de Cabane des Aiguillettes, een eind achter mijn tent. Eén steenbok, ik noem hem "Charel", komt me bezoeken en wandelt aan mijn tent voorbij, met de Mont Aiguille op de achtergrond. Ik denk dat het mooie uitzicht de ontgoocheling van de niet-beklimming van de Grand Veymont helemaal goedmaakt. En met de oplaaiende wind val ik in slaap.
Gegevens wandeling:
Datum: Donderdag 15/06/2023
Etappe: Gresse-en-Vercors > Rocher du Prayet
Afstand: 11,3 kilometer
Stijgingsmeters: 1000m
Dalingsmeters: 374m
Weer: Zonnig, 26°C
