Tour des Glaciers de la Vanoise • Inleiding

Vanaf mei 2020 maakte ik met drie vrienden plannen om te gaan wandelen in de Alpen. Eigenlijk komt onze groep op een bijzondere manier tot stand. Twee vrienden, Ariëlle en Florence, wilden een trektocht maken in de bergen, maar hadden bijna geen wandelervaring en hadden nog nooit een trektocht meegemaakt. Om alles in goede banen te leiden rekenden ze op Mathieu en mij om een regio te kiezen, etappes vast te leggen en hen bij te staan bij de materiaalaankoop en om de rugzakken in de mate van het mogelijke zo licht mogelijk te maken.

Uiteindelijk kwamen we bij de Vanoise uit, maar wisten we nog niet goed of we zelf iets in elkaar zouden boksen, of gewoon bestaande wandelpaden aan elkaar zouden rijgen tot een mooie luswandeling. Een deel van de Vanoise had ik in de zomer van 2019 reeds doorwandeld via de GR5 en de GR55. Met een blik in de topogids van de Vanoise, die ik nog had liggen van mijn voorbereidingen voor de GR5, waren we er al snel uit dat het de Tour des Glaciers de la Vanoise zou worden.

Oorspronkelijk begint die tocht in Pralognan en is zo'n 75 kilometer lang. We kozen echter Modane als beginpunt omdat die stad makkelijker bereikbaar is met de trein (Mathieu en ik hebben geen wagen en de dames wilden eerst nog ergens anders in Frankrijk op vakantie gaan). Tenslotte maakten we er een tocht van ietsje meer dan 100 kilometer van met enkele aanpassingen.

Eerst en vooral zorgden we ervoor dat de dames delen van de beklimmingen op de eerste en vierde dag, in totaal toch goed voor zo'n 1500 hoogtemeters, niet hoefden te doen. Ze vreesden er allebei voor dat ze fysiek niet in staat zouden zijn om de hele tocht tot een goed einde te brengen als ze op de eerste dag al zo'n hoogteverschil (ca. 950m) moesten overbruggen, evenals op de vierde dag een vrij lange etappe met een stevig begin (ca. 550m). Op dag 1 spraken we dan ook aan de refuge de l'Orgère af waar ze met de taxi naartoe konden. Op dag vier ging het voor hen met de téléphérique naar de Mont Bochor en spraken we aan de refuge des Barmettes af.

Daarenboven gingen we niet via de Col de la Chavière, maar wandelden we via de refuge du Fond d'Aussois en de gelijknamige col. Verder planden we om via de refuge de la Valette en de Cirque du Petit Marchet en Cirque du Grand Marchet naar Pralognan te wandelen. Uiteindelijk stuurden we dat plan ter plekke deels bij.

Omdat het niet is toegestaan om binnen de grenzen van het Nationaal Park van de Vanoise te bivakkeren, zouden we in onze tenten overnachten bij de refuges waar dat is toegestaan (Aussois, Arpont, Plan Sec). In Pralognan reserveerden we een plek op de camping municipal.

De dames maakten tijdens de voorbereiding tijd om kleinere trektochten te ondernemen in de Ardennen, zodat ze toch wisten waar ze zich aan waagden. Mathieu en ik waren sowieso van plan om ons aan hun ritme aan te passen. Het enige waar we dan nog op moesten letten was dat de tocht veilig verliep en dat we ons dagdoel telkens haalden.