%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Van 5 tot 9 september 2022 ging ik op pad op de Rothaarsteig, een Top Trail of Germany. Het Rothaargebergte, een middengebergte op de grens van de Duitse deelstaten Noordrijn-Westfalen en Hessen, is het decor van deze Steig. Een bijna 155 kilometer lange wandelweg die het gebergte van het noordoosten naar het zuidwesten doorkruist.
De Rothaarsteig begint in Brilon, waar een kilometerpaal voor het stadhuis het begin van de wandelweg aangeeft. Om de vijf kilometer zal je zo'n paal tegenkomen tot aan het eindpunt in Dillenburg, de Oranjestad waar Willem van Oranje in 1533 geboren werd.
Dat ik besloot om de Rothaarsteig te wandelen, kwam er niet zomaar. Mijn moeder komt uit het Sauerland. Dat is de regio waardoorheen de Rothaarsteig voor een groot deel loopt. In mijn jeugd verbleef ik tijdens schoolvakanties bij mijn Duitse grootouders aldaar. Deels bekend terrein dus, al moet ik zeggen dat ik het zuidelijke deel van het Sauerland niet zo goed kende, maar vele plaatsnamen klinken me wel bekend in de oren.
Je kan het landschap van het Sauerland en Rothaargebergte een beetje vergelijken met dat van de Ardennen. Veel bossen, bergen, riviertjes,... Maar het Rothaargebergte heeft veel meer vergezichten te bieden en ligt ook hoger. Zo doet de Rothaarsteig de drie hoogste pieken van Noordrijn-Westfalen aan, t.t.z. de Langenberg (843,2m), de Kahler Asten (841,9m) en de Clemensberg (836m), tegelijk ook de drie hoogste bergen op het pad. In de wintermaanden kan een groot deel van het gebergte onder een sneeuwtapijt komen te liggen. In het Rothaargebergte loopt ook de grens tussen de stroomgebieden van de Rijn enerzijds, de Weser anderzijds en ontspringen verschillende bronnen zoals die van de Ruhr, de Eder, de Lenne en de Lahn.
Wie regelmatig in het Sauerland komt, weet dat de landschappen er tegenwoordig niet meer zo uitzien als bij het begin van de eeuw. De naaldbossen verdwijnen aan sneltempo en dat ligt niet aan een doorgedreven bosbouw, waar het Sauerland voor bekend staat. De redenen liggen ergens anders. Enerzijds was er in het jaar 2007 orkaan Kyrill, waarbij heel wat bomen tegen de vlakte gingen of beschadigd werden. Maar een ander probleem is de klimaatverandering. Net als overal stijgen de temperaturen jaarlijks. En sinds een vijftal jaar heeft men te kampen met de zogenaamde "Borkenkäfer", de schorskever en meer specifiek de letterzetter. Dat is een kever van nog geen halve centimeter die van stijgende temperaturen, de stormschade en de droogte profiteert om hele bossen om zeep te helpen. Regelmatig zie je stukken sparrenbos die totaal afgestorven zijn en dus heel binnenkort gerooid moet worden. Hele bergkammen zijn inmiddels kaalgeslagen, terwijl de overheden zoeken naar meer duurzame oplossingen voor de toekomst. In de Ardennen doet het probleem zich sinds enkele jaren ook voor, maar op een veel kleinere schaal.
Maar laat het niet allemaal kommer en kwel zijn. De Rothaarsteig biedt desondanks spectaculaire uitzichten, nog veel bos en natuurgebied, kleine dorpen, vriendelijke mensen, goed eten,... Kortom: niet ver van huis, maar wel de moeite!
