%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Vandaag staat er een lange dag op het programma. Nadat ik gisteren eerst laat in startplaats Brilon aankwam en dan vervroegd moest stoppen omdat ik me onwel voelde, moet ik vandaag een heel eind doorstappen. En dat heeft zo zijn redenen. Morgen heb ik met mijn Duitse tante afgesproken om te lunchen in het plaatsje Jagdhaus. We ontmoeten mekaar al om 12u30. Jagdhaus ligt ongeveer 60 kilometer van Bruchhausen, dus hoe meer kilometers ik vandaag kan maken, hoe rustiger ik het morgen kan laten aangaan. Een dus eerst een stevige uitdaging!
Om 8 uur ben ik op pad. Eerst wil ik toch nog proberen om bij de Bruchhauser Steine te geraken, maar dat blijkt een betalende aangelegenheid die pas om 10 uur open gaat. Jammer. Dus volg ik vanaf hier de Rothaarsteig opnieuw door de bossen, tot ik na ongeveer 8 kilometer aan de Richtplatz (800m) kom. Hier werden vanaf de 13de eeuw criminelen berecht. Een foto in mijn wandelgids toont de plaats niet lang na de storm van 2007 (zie inleiding voor meer info). Vandaag herken je, behalve de gedenksteen, helemaal niets meer. De volgende anderhalve kilometer tot aan de Langenberg balanceer ik op de grens tussen de deelstaten Noordrijn-Westfalen (NRW) en Hessen. De Langenberg (843m) is de hoogste berg van Noordrijn-Westfalen en is de eerste van de drie hoogste toppen in NRW waar ik vandaag over moet. Via brede boswegen bereik ik de Hochheide Hütte (800m). Ik neem als eerste gast plaats op het terras en word al snel gevolgd door andere passerende wandelaars en fietsers. Van op het terras heb je een erg mooi uitzicht. Dan gaat het naar boven in de richting van de Clemensberg (836m). Aan de rand van een steengroeve waar doleriet (ook wel diabaas of groensteen genoemd) gewonnen wordt, heb je nogmaals een prachtig uitzicht en kan je Winterberg zien liggen, het bekende skioord. Het kruis op de top werd geplaatst door een zekere Theodor Grosche, veteraan uit de Eerste Wereldoorlog. Hij maakte in 1946 de belofte waar dat als hij de oorlog zou overleven, hij op de Clemensberg een kruis zou plaatsen. Net achter de Clemensberg ligt het NSG Neuer Hagen, een mooi stuk heidegebied. Via de Hillekopf bereik ik het dorp Küstelberg (660m). Hier had ik gehoopt in een restaurant een kopieuze maaltijd te kunnen nuttigen, maar alles is gesloten op de bakkerij na. In de schaduw van een eenzame boom, bij kilometerpaal 35, hou ik halt voor een geïmproviseerd middagmaal.
Anderhalve kilometer verder is er een fijn stukje door een oude steengroeve, de Steinbruch Wagenschmier op weg naar de Böhl (721m). Ik kom een wegwijzer tegen naar de enige toegelaten bivakzone in de buurt van de Rothaarsteig, die aan de Ruipes-Ropes-Hütte. Aan bivakkeren kan ik nu nog niet denken. Ik moet verder. De bron van de rivier Ruhr, de Ruhr-Quelle (677m) is het volgende hoogtepunt op deze wandeling. Nou ja, omdat de bron opgedroogd is, is er niet veel te zien. Desondanks trekt de plek tientallen bezoekers. De 219 kilometer lange Ruhr is dan ook een bekende rivier die zijn naam geeft aan het Ruhrgebied, nu één van de meest dichtbevolkte gebieden in Europa en ook bekend om zijn zware industrie en mijnbouw. Daarna slingert de Steig tussen velden en bossen naar Winterberg (670m). Nog voor ik het stadje bereik, duikt het pad een steile kloof in. Het doet een beetje denken aan Klein Zwitserland in Luxemburg, maar dan nog kleiner. In de kloof stroomt het riviertje Helle. Je kan hier het Schluchten- und Brückenpfad wandelen, een tocht van ongeveer 4 kilometer. Ik verlaat de kloof en het bos waarin deze ligt en ga me bevoorraden in de supermarkt die naast de Steig ligt. Dan doorkruis ik Winterberg, een aangenaam stadje zo blijkt, waar het gezellig druk is.
Ik verlaat de stad in het westen langs de Sankt-Georg-springschans (715m). Hier kunnen de skispringers van het Duitse DSV-team het hele jaar door trainen. Er is ook heel wat andere wintersportinfrastructuur, maar die laat ik al snel weer achter me wanneer ik in de kleine vallei van de Büre afdraai. De Rothaarsteig passeert dan aan de voet van een pompstation. Dat is te vergelijken met het pompstation van Coo, maar dan op veel kleinere schaal. Nu ik de drukte van Winterberg achter me gelaten heb, zet ik me even neer op een bank. Ik heb nu al 32 kilometer afgelegd, maar wil nog minstens over de Kahler Asten en dan zie ik wel waar ik kom.
De Kahler Asten (841m) is met zijn heidegebied en vergezichten erg mooi. Wie wil kan de zogenaamde Astenturm, 21 meter hoog, beklimmen voor een nog beter zicht op de dingen. Ik stel me al tevreden met wat ik zie. Er zijn amper mensen te bespeuren, hoewel deze bergtop één van de meest populaire in het Sauerland is. Ietsje voorbij het gebouw ligt de bron van de rivier Lenne (825m). Ook deze is helemaal opgedroogd. De Lenne is een zijrivier van de Ruhr met een totale lengte van 129 kilometer.
In bijna rechte lijn gaat het naar het dorp Langewiese (708m). Ik wandel door een mooi open landschap met af en toe wat bos tot ik in het dorp aankom. De winkel is al dicht, maar er is een kerkhof. Het water dat daar uit de kraan stroomt ziet er echter niet al te fris uit. Ik heb wel nog genoeg water om de avond en ochtend mee door te komen en kan in het ergste geval nog vragen bij een bewoner. Dat is echter niet nodig. Achter het dorp gaat het pad steil omhoog naar een schuilhut met uitzicht, om dan af te dalen naar de autoweg. Dan volgt een kilometer door het bos tot aan de Hoheleyer Hütte (725m). Die is gesloten, dus kan ik daar geen avondmaal bekomen. Aan de parking Albrechtsplatz (730m) staat er een waarschuwingsbord voor loslopende wisenten, beter bekend als Europese bizons. In 2013 werden in het Rothaargebergte bizons vrij gelaten. Hoewel ze nu nog steeds vrij in de natuur rondlopen, is er kritiek van o.m. bosbouwers. Het bord vertelt me dat ik afstand moet houden van die bizons, als ik er één zie. Ik wandel nog enkele kilometers verder, op zoek naar een vlakke plaats voor mijn tent. Met de bizons in het achterhoofd probeer ik iets te vinden dat niet te veel in de weg staat. Ik vind een plek aan de Heidenstock (751m). Hier stierven ooit blijkbaar heidense Saksen. Ik hoop dat er vannacht geen Belg aan het lijstje toegevoegd wordt. In het laatste daglicht eet ik mijn avondmaal. Vermoeid val ik heel snel in slaap.
Gegevens wandeling:
Datum: Dinsdag 06/09/2022
Etappe: Bruchhausen > Heidenstock (Schanze)
Afstand: 45,0 kilometer
Stijgingsmeters: 1229m
Dalingsmeters: 933m
Weer: Zonnig, 28°C
