%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Vandaag doe ik een relatief korte etappe. Wanneer ik wakker word, waag ik een blik naar buiten. Zwaarbewolkt. Ik kruip terug in de slaapzak en draai me nog eens om. Als laatste van de wandelaars vertrek ik pas om 8u30.
Om één of andere redenen is de GR-bewegwijzering in Luc niet helemaal in orde. Omdat ik dus niet zeker weet of het traject nog steeds via hoogte 1092 loopt, heb ik op voorhand al besloten de korte variant naar Laveyrune via de D906 te nemen. Blijkbaar wordt de variant toch vaak genomen, want er is een degelijk voetpad, afgeschermd van de autoweg.
In Laveyrune (983m) steek ik de Allier over. Dan loopt de GR via veldwegen in de richting van het dorpje Serres. De uitzichten zijn heel mooi, maar het wordt al helemaal fantastisch als ik op de Sommet d'Espervelouze (1225m) sta. Je kijkt er tot aan de kale bergrug van de Mont Lozère en de beboste Montagne du Goulet die ook door de GR70 doorkruist wordt. In ongeveer dezelfde richting zie ik ook het windmolenpark van Taillades op de bergtop staan. De negen windmolens voorzien 30.000 inwoners van de Lozère van elektriciteit. Ik kan mijn einddoel van de dag, Chasseradès er ergens achter vermoeden. Maar eerst daal ik van de berg af naar de abdij van Notre-Dame des Neiges (1083m). Stevenson zal er als protestant nogal interessante figuren tegenkomen en de nacht doorbrengen. Ik was sowieso niet van plan er te bivakkeren: het is niet toegelaten om de tent op te slaan op de terreinen van de abdij. Een beetje cynisch als je weet dat er een enorme parkeerplaats is en er overal camping cars mogen staan.
De trappisten die er momenteel wonen en instaan voor het beheer en onderhoud zullen de abdij volgende maand verlaten. Zij krijgen het met z'n negenen niet meer gebolwerkt. Zij worden vervangen door zusters van de Abdij van Boulaur. Interessant weetje is dat Robert Schuman, één van de grondleggers van de EU, zich op het einde van WOII in de abdij schuil hield voor de Duitsers.
Om 11u30 arriveer ik in La Bastide-Puylaurent (1015m). Ik doe meteen inkopen in het supermarktje, annex café, voor het middagsluitingsuur. Het is warm, maar er waait een strakke, frisse wind. Nog voor ik er erg in heb is één van mijn onderbroeken, die ik voor het kerkje te drogen heb gelegd, weggevlogen. Op het eerste zicht weet ik dan ook niet waar naartoe. Ik voel me een beetje stom, zoekend naar een onderbroek, terwijl het volk op het terras van het café toekijkt. Wanneer ik me op pad begeef, vind ik mijn onderbroek terug naast de weg, net voor de brug over de Allier. Ik denk ook wat gezelschap te krijgen, want twee wandelaars met trekkingrugzak wandelen enkele tientallen meters voor me uit. Maar aan het station gaan ze het stationsgebouw binnen.
Na La Bastide moet er meteen geklommen worden en dat voornamelijk in de volle zon tot aan hoogte 1300 bij La Mourade. De brede grindweg die hier gelegd werd voor de aanleg van het windmolenpark van Taillades (1305m) is wel makkelijk begaanbaar en biedt een beetje uitzicht op de Lozère. Eén ding kon ik vaststellen sinds ik in de Lozère ben: er zijn weinig dorpen en als er al zijn, zijn die niet bijzonder groot. De Lozère is dan ook het dunbevolktste department van heel Frankrijk met amper 14,8 inwoners per km² voor een totale bevolking van 77.258. Het is dan ook een moeilijk begaanbaar gebied met heel slechte landbouwgrond. Hoewel de bevolking tussen 1850 en 2000 bijna halveerde, neemt deze nu weer een beetje toe. (Ter vegelijking: de Belgische provincie Luxemburg heeft 62 inwoners per km².)
Tot Chabalier (1122m), het eerstvolgende dorp na La Bastide, is het vijf kilometer wandelen vanaf het windmolenpark. Ik bereik het kleine dorpje relatief snel. Ik heb door de hitte immers veel zin om aan te komen op de camping en te rusten. De volgende drie kilometer tot de camping haspel ik dan ook in sneltempo af, waarbij ik één van de wandelaars inhaal die vanmorgen wel erg vroeg uit Luc vertrokken was. Toen ik immers een eerste keer mijn kop uit de tent stak vanmorgen was iedereen al weg en moest ik nog wakker worden.
De camping ligt een eind van het dorp Chasseradès (1159m) en de GR70 verwijderd. Daarom heb ik bewust voldoende proviand ingeslagen en moet ik dus niet meer naar het dorp en kan gewoon de hele namiddag rusten. Het is een typische Camping Municipale en redelijk kalm met propere sanitaire infrastructuur. Ik heb de plaats voor het uitkiezen. Aan het venster van het campingsecretariaat hangt een affiche die waarschuwt voor bosbranden in het departement Gard en dat het daarom verboden is om daar te bivakkeren of wildkamperen. Voor mij op zich is dat wel van belang, want ik was van plan om de laatste dag op de GR70 te bivakkeren in de vrije natuur. En vermits ik dan in de Gard ben, zal dat dus allicht niet doorgaan.
Gegevens wandeling:
Datum: Dinsdag 05/07/2022
Etappe: Luc > Chasseradès
Afstand: 27,7 kilometer
Stijgingsmeters: 734m
Dalingsmeters: 552m
Weer: Zonnig 29°C
