%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
De dag begint al met een negatieve noot. Ik ben mijn zonnebril ergens kwijtgespeeld en dat merk ik nu pas. Ik meen hem nog op te hebben gehad in de afdaling naar Goudet (761m), maar wat er daarna mee gebeurd is, daar heb ik het raden naar. Gelukkig is de zonnehoed redelijk groot en moeten mijn ogen zo niet te veel afzien.
De eerste kilometer brengt me op een autoweg langs het château de Beaufort. Maar al snel verlaat de GR de geasfalteerde route en steek ik het bruggetje over de Fouragettes over om dan aan de klim naar Montagnac te beginnen. Steil bergop, maar wel met af en toe een mooi uitzicht naar Goudet. Montagnac (950m) is een slaperig Auvergnedorp. De GR ging hier vroeger rechtdoor naar het gehucht Le Bernarde, maar loopt nu via de "Grottes". Veel is er van die grotten niet te zien, behalve dat een landbouwer er zijn voertuigen in onder brengt. Wat verder komt ik in Ussel (1020m), maar daar marcheer ik snel door en na 2,5 kilometer ben ik in Bargettes (1091m).
Hoewel nog vroeg in de ochtend is mijn watervoorraad toch al stevig geslonken. Die hoop ik in Le Bouchet-Saint-Nicolas aan te vullen. Maar eerst volgt nog een mooi stukje langs het meer Le Péchay. Hier aan hoogte 1126 ontmoet ik een dame die de GR700, de Regordaneroute, wandelt. We geraken even aan de praat, maar al na 700 meter moet de dame linksaf terwijl de GR70 rechtdoor loopt. Ik kom wel te weten dat ze vorig jaar het Stevensonpad deed en nu weer iets in de regio wilde doen. De GR70 en de GR700 kruisen mekaar nog verschillende keren en wie weten komen we mekaar wel tegen in Langogne. Ik moet daarvoor nog 30 kilometer wandelen, terwijl zij er op de Regordane in 24 kilometer is. Rond Le Bouchet-Saint-Nicolas (1020m) kan je echt het typische Auvergnelandschap herkennen, met de vele heuvels die van het vulkanische verleden getuigen. Alleen al Le Bouchet is omgeven door een tiental van die heuvels die 60 tot 100 meter boven het omringende landschap uit steken. Stevenson hield op 23 september 1878 noodgedwongen halt in Le Bouchet en sliep in een herberg, hoewel hij eerst van plan was om te overnachten aan het iets noordelijker gelegen meer van Bouchet. Maar ezel Modestine was amper vooruit te branden en op de koop toe loste zijn lading.
In Le Bouchet hou ik even halt in het kruidenierswinkeltje. Ik had online gelezen dat de mensen die de winkel uitbaten niet vriendelijk zijn, maar ik kan alvast niet klagen. Die dame die me bedient is vriendelijk en ik vind alles wat ik nodig heb voor een korte pauze, inclusief een blik frisdrank dat ik al snel achterover giet.
De volgende zeven kilometer tot Landos moeten worden afgelegd in de volle zon. Er staat amper een boom waaronder je even kan bekomen in de schaduw. De watervoorraad die ik nog maar net had aangevuld, slinkt snel. Mijn lichaam moet natuurlijk nog wat wennen aan de hitte en de inspanning, dus drink ik meer dan gewoonlijk. In elk geval kom ik nog op tijd in Landos (1096m) aan om de plaatselijke supermarkt leeg te plunderen. Daarna zet ik me op een bankje om uit te rusten en mijn middagmaal op te eten.
Bij het verlaten van Landos openbaart zich een prachtig landschap. Voor me spreidt de Lozère zich uit. Bij het naderen van Arquejols (1015m) is er door bewoners een tent geplaatst met daaronder een koelbox met drank (selfservice, maar tegen betaling) en een papier met de niet mis te verstane bewoordingen dat wanneer je niet betaalt, je gewoon verder mag wandelen. Het dorpje heeft weinig te bieden, maar de oude spoorwegviaduct levert toch een mooi plaatje op. De GR gaat over een grindweg tot aan de voet van het viaduct (980m) en begint - na de spoorwegoversteek - aan een erg steile klim van anderhalve kilometer naar de pas tussen de toppen Le Roussat (1179m) en La Garde (1159m). Ook nu weer is er geen schaduw en ongeveer halfweg zie ik twee wandelaars staan in de schaduw van de enige boom langs het pad. Ze verontschuldigen zich bijna dat er geen plaats meer is. Geeft niet, ik wandel gewoon door. Het zicht is prachtig, met links van me de flanken van de Côte Rousse (1218m) die zijn naam niet gestolen heeft en achter me velden en heuvels zover het oog reikt. Ik ben blij wanneer ik boven ben, want met die loodzware zon is het moeilijk om een goede cadans te bewaren. In de verte zie ik het meer van Naussac opdoemen tussen de heuvels. Ik zou wel wat geven voor een zwempartij, maar ik kom niet helemaal in de buurt van het stuwmeer. Het meer werd aangelegd vanaf midden jaren '70 en de bouw zorgde voor heel wat protest in de regio, omdat het dorp Naussac erdoor van de kaart geveegd werd.
Aan de Ruisseau de Bangeasse (1150m) haal ik een groep oudere wandelaars in. Weer gaat het bergop naar een kruising (1240m) naast de Rocher de la Fagette. Dan volgt een snelle afdaling naar de voet van het dorpje Pradelles (1130m). Het dorp behoort tot de mooiste van Frankrijk en terecht. Smalle steegjes en oude huisjes in overvloed. Bij het binnenkomen van Pradelles kom ik een wandelaar tegen, maar hij is niet zo spraakzaam. Aan het pleintje naast de Stevensongîte ben ik nog net op tijd voor een drankje, vooraleer ze alles dicht doen wegens een voorspeld onweer. De hemel begint inderdaad te dreigen. Hoewel ik reeds 35 kilometer in de benen heb, besluit ik nog tot Langogne te wandelen. Net wanneer ik langs het kerkhof het dorp verlaat, begint het te donderen. De regen laat op zich wachten. Eerst lijkt het onweer nog recht boven me te komen, maar hoe verder ik van Pradelles weg wandel, hoe meer het erop lijkt dat ik vandaag aan een regenbui ontkom. Jammer wel, want een paar frisse regendruppels zijn erg welkom in deze hitte. Boven Pradelles komt de regen alvast met bakken uit de hemel. Op weg naar Langogne blijft het droog.
Het stadje Langogne (906m) ligt aan de samenvloeiing van de Allier en de Langouyrou. Ik ga het stadje niet meer bezoeken en trek meteen naar de camping die aan de oevers van de Allier ligt. Voor het eerst zie ik meerdere wandelaars met tent en ik geraak aan de praat met twee sympathieke Duitse heren die met de fiets door Frankrijk trekken. Het wordt nog leuker als blijkt dat zij uit het Sauerland komen, de streek waar mijn moeder vandaan komt. We eten samen een hap op het terras van de camping, waar je degelijke pizza en nog enkele basic snacks kan bestellen, alvorens we onze tenten opzoeken.
Gegevens wandeling:
Datum: Zondag 03/07/2022
Etappe: Goudet > Langogne
Afstand: 41,2 kilometer
Stijgingsmeters: 890m
Dalingsmeters: 738m
Weer: Zonnig 33°C
