%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
We sliepen vannacht aan het beginpunt van de shuttlebus richting Chapelle de Clausis. Na de eerste stevige etappe gisteren laat ik aan Sasha de keuze: afdalen naar de Aigue Blanche en door de naaldbossen richting kapel, ofwel met de shuttle een eind naar boven. Het tweede lijkt mij het verstandigste om Sasha extra rust te gunnen na de inspanning van gisteren. We moeten zo ook 300 hoogtemeters minder overbruggen tot naar de Col de Chamoussière (2884m), het hoogste punt van de GR58.
De vriendelijke chauffeur brengt ons, als enigen, naar zijn eindhalte aan een hut bij een verlaten zinkmijn. Sterke regenval in 1957 zorgde voor tal van aardverschuivingen in de vallei en een deel van het mijnmaterieel werd weggespoeld. Niet veel later stierven twee mijnwerkers door verstikking. Een explosie enkele jaren daarna werd bezegelde het lot van de zinkmijn. De exploitatie werd begin jaren 1960 stopgezet. Enkele tientallen meters verder zie je ook nog sporen van een marmergroeve. Deze was niet rendabel en zou ook snel sluiten.
We volgen een brede grindweg naar de Chapelle de Clausis (ca. 2370m). Net voor die kapel draait de GR58 af richting Col de la Chamoussière, ons eerste doel van de dag. De kapel zelf doen we niet aan. Sasha vindt het spannend om over de hoogste bergpas van onze tocht te gaan. Wij blijven nog even aan de kruising bij de rivier Aigue Blanche hangen. Het weer is ideaal om de tent te drogen. Sasha leeft zich ondertussen uit in het water. Terwijl we wachten, worden we gepasseerd door een heleboel wandelaars. De meesten in duo, maar ook een groep Belgen (een volledige familie, zo blijkt later).
Wanneer de tent droog is, pakken we alles weer in en beginnen aan de klim. Het is een mooi, maar niet al te steil pad naar de Col de Chamoussière (2884m). Gemiddeld zo'n 14% stijgingspercentage, al zijn er wel (korte) stukken van meer dan 20%. Tegenover gisteren heeft Sasha een rustiger ritme gevonden en stapt veel gelijkmatiger naar boven. We houden wel af en toe een pauze, want in de volle zon verliezen we nogal wat lichaamsvocht. Een oudere vrouw en een iets jongere man houden ons staande. Ze vragen of we de naam van de bloem kennen waar ze naar aan het kijken zijn. Ik ken te weinig van bloemen. Telefoonbereik is er niet, dus kunnen we het antwoord niet opzoeken. We komen ze allebei, moeder en zoon, later nog tegen. Net voor de top van de col halen we nog wat water uit één van de riviertjes voor het middagmaal.
We vinden een windluwe plek juist achter de bergpas, waar we ons middagmaal in alle rust kunnen opeten. Voor ons doemt de Pain de Sucre (3208m) uit de wolken op en eenmaal kunnen we ook de Monte Viso (3841m) aan Italiaanse zijde spotten. Verschillende wandelaars maken een ommetje naar de Pic de Caramantran (3025m), wat toch wel een stevige klim lijkt, en in de verte kunnen we het silhouet van een persoon herkennen op de Rocca Bianca (3059m). De wolken rond die berg zorgen voor een dramatisch effect.
We zijn zeker niet alleen op de col. Verschillende wandelaars komen voorbij: sommigen hebben al gegeten, anderen dalen al een stukje af voor een nog beter uitzicht op de Pain de Sucre en de Refuge Agnel. Die laatste kunnen wij nog niet zien vanop de col.
Na een uurtje zetten we de afdaling in. We zullen ruim anderhalf uur nodig hebben voor de 2,5 kilometer naar de Refuge Agnel (2579m), onder de gelijknamige col (2744m). De tredzekerheid ontbreekt nog volledig bij Sasha en dus gaan we heel rustig, in volle concentratie naar beneden. In zijn nadeel speelt ook dat het pad niet zo evident is, met redelijk wat steenslag en ook enkele sneeuwvelden. Maar zo leert hij bij en dat is mooi meegenomen! Pas in de laatste 700 meter wordt de GR vlakker.
Een frisdrank heeft Sasha meer dan verdient. Daarna zetten we de tent op in nabijheid van de refuge. Het moeder-zoon-duo van de onbekende bloem is ook van de partij, net als enkele andere wandelaars. De naam van de bloem moeten ze ons nog schuldig blijven.
Gegevens wandeling:
Datum: Maandag 03/07/2023
Etappe: Saint-Véran > Refuge Agnel
Afstand: 7,5 kilometer
Stijgingsmeters: 637m
Dalingsmeters: 299m
Weer: Zonnig, 21°C
