%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Net als gisteren staan we vroeg op en nemen al onze tijd om ons klaar te maken voor vertrek. We kunnen onze lach niet inhouden als we na tweehonderd meter een enorm grasveld vinden, ideaal voor onze tenten en beter dan de plek waar we deze nacht sliepen. We trekken nu door de bossen van het Forêt Domaniale du Bernstein, genoemd naar het kasteel van Bernstein waar we even halt houden. Mijn twee wandelkameraden gaan de toren binnen en trekken naar de top. Boven slapen drie jonge kerels die we gisteren reeds tegenkwamen in het klooster. Ze liggen nog te slapen, maar één van mijn luidruchtige metgezellen maakt hen per ongeluk wakker.
800 meter na het kasteel van Bernstein vinden we een verfrissend bronnetje circa 50 meter van het GR-pad gelegen. Ideaal om vol te tanken voor we naar Châtenois afdalen en sowieso zeer welkom, want het is nog geen 10 uur of we zweten ons al te pletter door de verzengende hitte. Rond 11u30 komen we aan in Châtenois (188m) en trekken we naar het lokale supermarktje voor wat zoetigheden en een koud drankje. Nadien doen we ons te goed aan een uitgebreide lunch in een restaurant. We nemen alle tijd, want het is nu té warm om te stappen. Een thermometer geeft in de schaduw 31°C aan. Pas om 14u30 en na een korte ‘verfrissingsdouche’ met de tuinslang op de parking voor het Centre de la Randonnée trekken we verder. De GR loopt hier rond de oude omwalling, dan een stuk door de wijngaarden en gaat daarna om de Hahnenberg heen. Op de kaart zien we de Montagne des Singes, maar in plaats van apen horen we mensen. Het ziet daar zwart van het volk. We houden even halt in de schaduw van een boom voor de hoofdingang van het park. Daarna gaat het in bijna rechte lijn naar de Château du Haut-Koenigsbourg (707m) waar we om 17u30 aankomen. Een drankje doet wonderen, terwijl we van het uitzicht op de Rijnvallei genieten.
We komen ook weer onze drie jonge kameraden tegen. Dit maal spreken we hen aan en blijkt dat ze ook de GR volgen maar dat het niet hun doel is om alles af te stappen, wel om deels te stappen, deels autostop te doen. Vandaar dat ze ons dus regelmatig voorbij staken.
Het is nu zaak om een goede slaapplaats te vinden. Aan de Abri Schaentzel (584m) is voldoende plaats en er blijkt ook een soort auberge te zijn (denken we), waar iets te eten valt. Maar samen beslissen we om toch nog een stuk verder te trekken. De stevige lunch deze middag zorgt voor voldoende energie en dus gaan we Thannenkirch (483m) binnen. Aan de ingang van het dorp staat een fonteintje, maar mijn wandelgenoten zeggen dat het water daar wat gezouten smaakt. Ik merk er weinig van. Geen nood. Ik weet dat er verderop nog twee bronnen zijn. Die van de lynx midden in het dorp is subliem.
Vermits ik dit stuk reeds gewandeld heb in 2016, meende ik me te herinneren dat er na Thannenkirch weinig bivakplaatsen zijn, groot genoeg voor ons driëen. We spreken een man aan die in zijn tuin aan het werken is. De tuin lijkt ons groot genoeg en eveneens vlak en we vragen hem of we onze tenten hier mogen opslaan. Hij moet dit met de vrouw bespreken, zegt hij, maar anders is er volgens hem wat verder een “Aire de répos” met een fontein. We gaan dus enkele honderden meters verder en bij het buitengaan van het dorp vinden we een plaats die net groot genoeg is en bovendien bij een fonteintje ligt. Ideaal voor een goede nachtrust, ware het niet dat de route D42 net naast ons bivak ligt. Een verkwikkend kattenwasje in het fonteintje doet wonderen na zo’n warme dag.
Gegevens wandeling:
Datum: Maandag 17/07/2017
Etappe: Rothe Hecken (Reichsfeld) > Thannenkirch
Afstand: 27,7 kilometer
Stijgingsmeters: 805m
Dalingsmeters: 740m
Weer: Zonnig, 31°C