%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Ik moet vandaag over het dak van deze trektocht, de Col de la Chavière met z’n 2796 meter hoogte. Om 7u ben ik op pad en volg de loop van de Chavière. Eerst gaat het pad door de bossen en krijg je niet echt het gevoel dat je straks in het hooggebergte zit. Pas vanaf de Pont de Gerlon krijg je een zicht op wat je te wachten staat. Het eerste deel van de etappe is niet zwaar en ik bewonder de bergen rondom me. De Refuge le Repoju (1711m) ligt aan de voet van de Petit Mont Blanc (2680m). Deze berg lijkt niet op de echte Mont Blanc, maar krijgt z’n naam omwille van zijn witte top. Van daarboven zou je ook een grandioos zicht moeten hebben op de Grande Casse en de hele afdaling naar Pralognan die ik gisteren deed. Aan de refuge vul ik snel mijn waterflessen.
Omdat er aan de refuge best een kleine drukte heerst, let ik even niet op en vergeet mijn zonnehoed. Het zal me pas een beetje later opvallen en ik kijk er eerlijk gezegd tegenop om ervoor terug te lopen. Het wordt stilaan drukker op het pad. Je kan kiezen om de GR te volgen langs de linkeroever over een onverhard pad, of via de weg op de rechteroever. Bizar genoeg kiezen heel wat wandelaars voor de asfaltweg. Niet veel later, voor Les Ruelles (1750m), moet je wel weer het riviertje oversteken. Hier zijn ook enkele parkings en heel wat wandelaars maken zich klaar voor hun dagtocht.
Aan de Pont de la Pêche (1767m) begint de eerste zware uitdaging. Het pad loopt er vanaf dan steil omhoog en stilaan kruipt de zon ook boven de omringende bergen. Bij hoogte 1884m wordt het weer watvlakker, maar toch moet ik me aan de volgende Refuge van Roc de la Pêche (1903m) even neerzetten om te bekomen. Het zweet loopt langs mijn rug naar beneden. De refuge is prachtig gelegen en ik zou het me wel kunnen voorstellen om zelf in zo’n hutje te wonen op zo’n mooie locatie.
Eerst gaat de klim nog vrij makkelijk, maar vanaf Le Mollaret d’en Bas (2120m) wordt het pad een echte kuitenbijter. In de bocht bij hoogte 2271m is het weer heel even vlak, maar dan gaat het weer steil naar boven in de volle zon. Mijn eerste dagdoel is de Refuge van Péclet-Polset (2474m). Ik kom er kort voor 11u aan. Nog veel te vroeg voor het middageten, maar vermits ik goed opgeschoten ben, neem ik hier een langere pauze. Er is amper iemand aan de refuge en dus neem ik een hele picknicktafel in om er al mijn spullen op te drogen. De camping waar ik vannacht verbleef, ligt immers naast een riviertje en dus kreeg ik nog eens extra condensatie in de tent.
Na een twee uur durende pauze begin ik aan de laatste klim naar de Col de la Chavière. Ik geniet van het fantastische landschap rondom mij. Ik kan er eigenlijk niet genoeg van krijgen. De Plan des Cairns (2640m) heeft ook iets bijzonders met al die steenhopen. Bizar genoeg raak ik het pad kwijt en zoek dan maar een weg cross country over een rotsmuur. Niet makkelijk begaanbaar en erg vermoeiend. Natuurlijk speelt de hitte mij parten en het feit dat ik mijn zonnehoed ben vergeten is ook geen hulp. Ik bevochtig regelmatig mijn hoofd en zet me enkele honderden meters voor de top even uit de zon om te bekomen.
Het laatste beetje tot de col is zwaar. Het pad is er geërodeerd en de rugzak en de hitte doen de rest. Als ik om 14u20 op de Col de la Chavière (2796m) ben aangekomen, ben ik natuurlijk erg blij. Het zicht rondom is gewoon adembenemend! Ik moet wel opletten met de frisse wind en mijn bezwete lichaam. Nu rest er me enkel nog de afdaling tot Modane. De afdaling is in de eerste meters erg steil en ik heb mijn wandelstokken nodig om niet ten val te komen.
Vanaf het Lac de la Partie (2500m) kom ik regelmatig verroeste granaathulzen tegen. Ik weet dat er in het verleden wel wat in de Alpen gevochten werd, maar had niet gedacht dat er op deze hoogtes met zware kanonnen zou geschoten zijn. Het mysterie lost zichzelf op na een blik op de kaart. Wat verderop ligt een champ de tir, een schietterrein van het Franse leger, waarbij dus vanaf deze locatie richting dat veld geschoten werd. Blijkt dat hier in het verleden tijdens de wintermaanden vaak militaire oefeningen plaatsvonden. Gek genoeg bevindt dit schietterrein zich binnen de grenzen van het Nationaal Park van de Vanoise.
Na 20 km vind ik ook de Source du Vin (2156m), de wijnbron! Laat je dus niet wijs maken dat Franse wijnen uit Bordeaux of de Languedoc komen. Jammer genoeg staat het bronnetje droog, dus kan ik niet proeven van deze godendrank. Enkele kilometers verderop ligt het gehucht Polset met de Chapelle Saint-Laurent (1821m). Het is hier prachtig! Ik ben dan ook flink teleurgesteld als ik in Modane (1065m) aankom. Het is er grijs en je voelt je er niet zo welkom. Bij binnenkomst van het stadje volg ik de GR-variante die via het station gaat. Ik hoop er nog een plekje in een budgethotel te vinden en na enkele mislukte pogingen kan ik nog een kamertje bemachtigen in het Hotel de la Gare. Na een verkwikkende douche neem ik nog een avondmaal in het hotel.
Gegevens wandeling:
Datum: Vrijdag 09/08/2019 Etappe: Pralognan-la-Vanoise > Modane Afstand: 28,1 kilometer Stijgingsmeters: 1380m Dalingsmeters: 1754m Weer: Zonnig, 22°C
