%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
De 229-kilometer lange GR15 loopt van Monschau in Duitsland tot Aarlen in de provincie Luxemburg. In laatste instantie koos ik ervoor een stukje te doen met twee wandelvrienden. Mijn voorbereiding was dus allesbehalve goed.
De GR gaat via Eupen, Spa, Aywaille, Houffalize en Bastogne. Mij sprak al even het stukje Aywaille-Houffalize aan. Het pad loopt daar door een smalle strook die geprangd zit tussen de E25-snelweg en de rivier Ourthe en is, op de tweede stadjes na, moeilijk toegangkelijk met het openbaar vervoer. Ook bevoorradingsmogelijkheden zijn er op dit stukje route zo goed als niet, op twee of drie gesloten restaurantjes na. Dat het dit stuk niet popoulair maakt bij de meeste wandelaars zie je ook aan de hoeveelheid wandelaars met rugzak die we tegenkwamen op de trein. Allemaal spoorden ze verder naar Coo, Trois-Ponts, Vielsalm of misschien wel Gouvy, of verder Luxemburg in. In Aywaille waren we de enigen.
Inhoud van dit verslag:
Dag 1 - Aywaille > Grand-Bru
Datum: Vrijdag 10/07/2020 Afstand: 24,6 kilometer Stijgingsmeters: 595m / Dalingsmeters: 463m Weer: Hele dag afwisselend bewolkt, zonnig.
Na een vlotte treinreis kwamen we kort voor elven in Aywaille aan. Een korte pitstop en wat last minute inkopen later gingen we op weg. Regenwolken hingen dreigend aan de hemel, maar op enkele druppels na bleef het een hele dag droog. In Harzé namen we even de tijd voor een lunch, om dan naar de hoogtes van het Bois de Pouhon te trekken. Daar is bij de ingang van het bos een vlak stukje dat ideaal is om te bivakkeren, maar het was nog veel te vroeg om al aan een slaapplek te denken. Bij Barrière de Bosson zien de de GR-tekens tegen de verwachtingen in naar links wijzen langs de Ruisseau du Moulin de Bosson, ipv de N30 over te steken. Hier volgt de GR15 dus een nieuwe route. Uiteindelijk komen we zo in Bosson terecht. Er is een restaurant, maar dat is gesloten en verder zijn er geen bevoorradingsmogelijkheden tenzij je om water bij de buren gaat aankloppen.
In een zijstraatje merk ik een Amerikaanse vlag op. Een gedenkplaat wijst erop dat in het huis daarachter het hoofdkwartier van de 82ste Amerikaanse Luchtlandingsdivisie gevestigd was tijdens het Ardennenoffensief in de winter van 1944-45. Na Bosson gaat de GR ongeveer anderhalve kilometer naast de A26-snelweg lopen. Niet zo prettig, maar al snel kom je in de Bois des Arsins. Net toen we bij Burnontige het bos uit kwamen, begon het heel hard te waaien en leek het hard te zullen gaan regenen. Maar net zo snel kwam de zon weer te voorschijn en bleef het voor de rest van de avond mooi zonnig. In Jéhonhé gaat de GR15 nu zuidelijk in tegenstelling tot de GPX-track die we volgden. Ik besloot om verder de Ruisseau du Vieux Fourneau te volgen in westelijke richting volgens het oude GR-tracé. Inmiddels waren we ook al aan het uitkijken naar een geschikte bivakplaats, tot we een bord naar een camping in Grand Bru zagen en we besloten daar onze tenten op te slaan.
Dag 2 - Grand Bru > Bivakzone Les Tailles
Datum: Zaterdag 11/07/2020
Afstand: 26,0 kilometer
Stijgingsmeters: 820m / Dalingsmeters: 538m
Weer: Zonnig
Onze tenten zijn best nat geworden door condens, maar dat was te verwachten. Gelukkig komt de zon al snel boven de bomen kijken en kunnen we onze tenten drogen nog voor we ons omstreeks 10u30 op weg begeven. We wandelen een eind terug naar de wegkruising aan de bushalte van Grand Bru. In de afdaling naar Deux-Rys staat een uitkijktoren waar we een mooi uitzicht op de vallei krijgen. Daarna moeten we zo’n 3 kilometer door een prachtig bos. Bij Petite Hoursinne vinden we een bankje waarop we kunnen uitrusten en ons middagmaal bereiden. Ook daarna mogen we weer een vijftal kilometer door bos en komen bij Grandménil uit. Vanop een afstand zie ik een Franse vlag aan het kerkhofje wat mogelijk duidt op Franse oorlogsgraven en inderdaad: we vinden er een gedenksteen voor 16 Franse soldaten die terugkwamen uit krijgsgevangenschap en door uitputting stierven na het einde van de Eerste Wereldoorlog. Door dit ommetje en omdat ik me niet zoals gewoonlijk voorbereidde op deze tocht, ontgaat het me dat er aan het rondpunt in het dorp een Duitse Panther-tank uit de Tweede Wereldoorlog staat, evenals een oorlogsmuseum. Na ongeveer 18 kilometer komen we aan in Odeigne. Hier zou een winkeltje met lokale specialiteiten moeten staan aan de ingang van het dorp, maar ook dat missen we. We houden even halt in de schaduw voor een korte break.
Wat later wandelen we door de Fagne de Pouhon, dat deel uitmaakt van het Plateau des Tailles. Dat plateau heeft als hoogste punt de Baraque de Fraiture met z’n 652m, maar daar komen we niet langs. De GR15 gaat door een stukje veen met heel zompige ondergrond. Mijn wandelgenoten bekopen het met natte voeten. Ik had wat meer geluk en het water bleef uit mijn schoenen. Het is echter maar een korte stukje vooraleer we weer op droge ondergrond staan in het Bois du Fays. Aan het industrieel terrein van Dochamps staat een bordje naar een restaurant dat zich in Colas moet bevinden. Een blik op Google leert ons dat het op de GR ligt, maar eenmaal daar aangekomen blijkt dat restaurant te koop te staan en dus kunnen we daar niet eten. We wandelen verder, afdalend naar het Bois de la Cedrogne. Om optimaal en droog te slapen leg ik aan mijn wandelgenoten uit dat we misschien best een plekje in het stukje loofbos zoeken dat we verderop langs de weg zien liggen. Meer nog: het blijkt de locatie van de bivakzone Les Tailles te zijn.
Het staat er vol tenten. Een Nederlander zegt dat boswachters hebben gezegd dat we ons ook buiten de palen zouden mogen begeven om te bivakkeren. Op het ogenblik dat we alles opgezet hebben, komen er twee boswachters naar ons toe gewandeld. Ze vertellen ons dat ze gevraagd hebben aan alle kampeerders die met de wagen gekomen zijn om op te hoepelen. Dat blijkt het gros van alle aanwezigen zijn en dus moeten we onze tent verplaatsen naar één van de twee cirkels. Op zich geen probleem natuurlijk. We geraken wat aan de praat met de boswachters en ze zeggen dat het een dagelijkse strijd is om mensen te ontmoedigen om nog met de wagen te komen. Als alle wagens weg zijn, komen er ook weer nieuwe wagens aangereden, maar die worden kordaat verzocht zich naar een camping te begeven. Na een poos vertrekken de boswachters en tegen valavond komen er toch nog wagens aangereden die zich verderop in de bosjes parkeren.
NB: De bivakzone van Les Tailles werd enkele dagen na onze doortocht definitief gesloten.
Dag 3 - Bivakzone Les Tailles > Houffalize
Datum: Zondag 12/07/2020
Afstand: 14,9 kilometer
Stijgingsmeters: 226m / Dalingsmeters: 422m
Weer: Zonnig
Vandaag zijn we om 8u30 vertrokken en de sfeer zit er goed in. Mijn wandelmakkers zijn -denk ik- wel blij het einde te halen. We moeten maar een kleine 15 kilometer en we kunnen ook even stoppen in Achouffe, daar waar het bier Chouffe wordt gebrouwen. Het dorpje ligt immers op onze weg.
Net als de voorbije dagen gaat de GR door prachtige boslandschappen en we nemen ruimschoots de tijd om alles in ons op te nemen. Een handvol bosaardbeien, frambozen en blauwbessen kunnen daarbij niet ontbreken. Als we kort voor Dinez het prachtige Bois de la Cedrogne verlaten, krijgen we eveneens een prachtig panorama voorgeschoteld van het dorpje en de weide omtrek. In Dinez gaat de GR weer anders dan voorzien op de GPX, maar daarvoor krijgen we er wel het kleine kerkhof met de oude alleenstaande toren van de kerk van Saint-Urbain erbij. Voor het dorpje Mont worden we rechtsaf door een leuk bebladert gangetje gestuurd. Het gaat dan verder op een bredere grindweg alvorens het pad ons in Achouffe uitspuwt. Met een mondmasker wagen we ons in het eerste caféetje -met visvijver- aan een verfrissing.
Zo kunnen we aan de slotkilometers naar Houffalize beginnen. Eerst gaat het nog kort steil bergop, dan door een bos, langs enkele velden tot we aan de tunnel onder de A26-snelweg uitkomen. Bij binnenkomst van Houffalize krijgen we eerst nog een blik op het lagergelegen stadje aan de Ourthe Orientale. Na een lunchbreak trekken we naar de bushalte gelegen aan de Place Albert 1er. We willen ook nog een blik werpen op de Duitse Panther-tank die er normaal staat, maar het lot wil dat deze voor herstellingen naar een atelier in Bastogne werd overgebracht. De bus van 14u20 richting Luik halen we gemakkelijk.
Nabeschouwing
Algemene waardering
Een rustig stukje GR tussen Aywaille en Houffalize met regelmatig prachtige vergezichten, veel bossen, een stukje door het veengebied van Les Tailles én je komt zo goed als niemand tegen, tenzij in de bewoners van enkele dorpjes die op het pad liggen. Ideaal dus om te onthaasten.
Moeilijkheidsgraad
Op de 65 kilometer die we aflegden, waren er ongeveer 1600 stijgingsmeters te overbruggen. Dit is niet bijzonder veel, maar op de tweede dag waren het er toch 820 over een afstand van 26 kilometer. Voor de mensen met een minder goede fysieke conditie is dit echter nog te doen, want de stijgingen gebeuren niet via steile hellingen, maar eerder stelselmatig.
Bevoorrading
De moeilijkheid zit het er hem in dat je onderweg zo goed als geen bevoorradingsmogelijkheden hebt. Dit kan evenwel op sommige plaatsen gewijzigd zijn, omdat wij het tracé van de GR van 2017 volgden en de route sindsdien enkele malen anders loopt. Op de oude route kwamen we na 900 meter omweg de camping in Grand Bru tegen. Daar kan je warm eten en de receptie heeft ook een winkeltje met enkele dingen zoals toast, koekjes en drank. Er zijn restaurants in Harzé, Bosson en tenslotte Houffalize. Er is ook een winkeltje in Odeigne dat links van je ligt na binnenkomst in het dorpje, op de Route de l'Auneu. Het restaurantje in Tailles/Colas, dat aangegeven staat aan het industriepark van Dochamps, is definitief gesloten. Water kan je uit riviertjes halen of gewoon vragen aan de inwoners van de dorpen op het pad.
Bewegwijzering
Niks op aan te merken. Goed te volgen in beide richtingen.
Beste tijd van het jaar
Deze kan je het hele jaar door lopen.
Download GPX:
Wil je je ook aan deze mooie trektocht wagen? Download de GPX van deze wandeling hier:
