%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Op een steenworp van het centrum van Brussel ligt het mooie, zachtglooiende Pajottenland. Pieter Bruegel vond er in de zestiende eeuw inspiratie voor zijn vele schilderijen. En ik vond er alles voor een fijne wandeling. Ik liet me leiden door een topografische kaart en improviseerde ter plekke. Het resultaat mag er wezen.
Vertrek- en eindpunt van het traject is metrostation Eddy Merckx in Anderlecht. Nog geen 200 meter ver en ik duik de Mijlemeers in, een mooi stuk natuur dat geprangd zit tussen het Erasmusziekenhuis en de begraafplaats van Anderlecht. Hoelang het nog zal overleven terwijl heel Neerpede en de Vogelenzang aan het verstedelijken zijn, is nog maar de vraag. De Mijlemeers sluit naadloos aan op het parkje dat langs de loop van de Vogelenzangbeek aangelegd werd.
En ineens verlaat je Brussel en kom je in Vlaanderen terecht. De volgende kilometers zijn geasfalteerd, maar voeren langs kalme landwegen naar een pad rond het Cortenbroeckbos. Tussen kilometer vier en vijf improviseer ik er op los en volg een niet meer te vinden pad tussen enkele landbouwpercelen. Wellicht geen evidentie om te bewandelen eens de maïsgewassen volgroeid zijn. Ik kom aan een weg die me in bijna rechte lijn naar het domein van Groenenberg brengt. Het park, beheerd door Agentschap Natuur en Bos, is vrij toegankelijk en nodigt uit tot een wandeling. Kasteel en park werden begin 20ste eeuw gebouwd in opdracht van de Halse motaris, later senator, Charles Claes.
Van de Groenenberg is het maar een boogscheut naar dat andere bekende kasteel, dat van Gaasbeek. Het van oorsprong dertiende-eeuwse bouwwerk veranderde over de eeuwen heen verschillende malen van eigenaar en dus ook van uitzicht door restauraties en verbouwingen. Vandaag is het eigendom van het Vlaamse Gewest en kans als museum bezocht worden, samen met de magnifieke tuin. Alleen moet je wachten tot 31 maart (kasteel) en 1 mei (tuin) om ze te bezoeken. Gelukkig kan je wel nog in het mooie park terecht.
Na 12 kilometer een beetje avontuur. Het pad op mijn kaart blijkt eerst afgesloten met een hek en enkele meters verder met prikkeldraad. Ik kies voor de avontuurlijke optie en kruip tussen het hek en onder de afsperring. Daarna is het recht door het bosje tot de oevers van de rechtgetrokken Zuunbeek. Het is hier wel mooi, maar je moet het hier kennen om te weten dat dit soort plekjes bestaan.
Een eind verderop steek je de Zuunbeek weer over. Je kan hier de oorspronkelijke, zeer kronkelende loop van de waterloop aanschouwen en een lage uitkijktoren biedt een mooi rondomzicht, o.a. op de Zuunbeek, maar ook op de wachtvijver van Volsem.
Na een korte passage door de dorpskern van Sint-Pieters-Leeuw met de gelijknamige 15de-eeuwse kerk, kom je terecht in het Park Coloma. Het maakte naam als grootste rozentuin van Europa met maar liefst 3000 variëteiten van de bloem. Uiteraard is het in januari nog veel te vroeg om van de kleurenpracht te genieten. Daarvoor kom je best vanaf de maand juni tot aan het begin van de herfst.
Een avonturenpad voor kinderen wijst de weg terug naar de Zuunbeek. Die pik ik een kilometer verder op. Hoewel het hier om de rechtgetrokken beek gaat, is het leuk wandelen op het kleine pad ernaast. Twee kilometer lang volg je de waterloop en voel je ineens ook alles veranderen. Was je eerst nog in een landelijke omgeving, zit je plots in het verstedelijkte Negenmanneke, een dorp dat deel uitmaakt van de gemeente Sint-Pieters-Leeuw. Hier staat een missiehuis van de Scheutisten, katholieke missionarissen die vooral bekend werden door hun missies in China en Congo. Eén van de bekendste scheutisten is ongetwijfeld Raphaël de la Kethulle. Hij verbleef vanaf 1916 zo'n 40 jaar in Belgisch-Kongo, richtte er scholen op, maar liet het volk ook voetballen. Het Koning Boudewijnstadion in Kinshasa kwam er op zijn initiatief. Inmiddels is het genoemd naar de la Kethulle zelf, "Stade Tata Raphaël", zoals de Congolezen hem noemden. Recht tegenover het missiehuis staat het verlaten fabrieksgebouw van Wittouck, van de gelijknamige familie die hier in de streek in de 19de eeuw heel wat mensen tewerkstelde in de jeneverstokerij, suikerfabriek en oliemolen.
Je verlaat Vlaanderen via een smal pad tussen enkele percelen. Dan volgt nog een laatste stukje langs de Vogelenzangbeek om weer aan de Mijlemeers uit te komen en terug naar het metrostation.
Gegevens wandeling:
Datum: Donderdag 11 januari 2024
Startplaats: Metrostation Eddy Merckx
Eindplaats: Metrostation Eddy Merckx
Pad: Eigen route
Afstand: 22,9 kilometer
Stijgingsmeters: 211m
Dalingsmeters: 211m
Bereikbaarheid: Openbaar vervoer (metro)
GPX: klik hier
Verhard - Onverhard: 37,1% - 62,9%
