Mijn laatste dagtocht van het jaar 2020 bracht me naar Ciney, waar ik een luswandeling uitstippelde via de GR's 575 en 577. Het stadje Ciney ligt in de zuidelijke Condroz en dus bestaat het landschap grotendeels uit evenwijdig lopende heuvelruggen, doorspekt met velden en bossen.
De weergoden zijn ons gunstig gestemd: de hemelsluizen staan volledig open en de regen zou de volgende 25 kilometer aanhouden. Mocht je het nog niet weten: ik hou van wandelen in de regen!
Het vertrek uit Ciney gaat vlot. Na 2 kilometer komen mijn wandelmaat en ik aan het bos van Lincia een groep jagers tegen. Voor alle zekerheid vragen we in welke richting ze gaan jagen. Gelukkig niet daar waar wij langs moeten. Via een asfaltweg gaat het naar Leignon, waar eigenlijk een 17de-eeuws kasteel boven het dorp uittorent. Maar door een haag is het bouwwerk niet zo goed te zien. Bij het verlaten van Leignon moeten we licht omhoog en het pad is inmiddels omgetoverd tot een wildwaterrivier. Hier geen natte voeten halen is alleen mogelijk met volledig waterdichte wandelschoenen of laarzen.
De GR 575 en 577 lopen op dit stuk gezamenlijk door het Condruzische landschap. Echte vergezichten krijgen we niet want de wolken hangen erg laag. We moeten oppassen dat we de afslag naar Chevetogne niet missen, maar de variante van de GR577 is hier goed aangeduid en dus staan we na een kort klimmetje in Enhet, om dan even later door Chevetogne te wandelen. We rammelen allebei van de honger en dus kijken we uit voor een plek in het droge waar we ongestoord kunnen eten. Voor we kunnen eten moeten we echter nog de Iwoigne over. Deze mondt een tiental kilometer verder tussen Houyet en Gendron uit in de Lesse. Eigenlijk ken ik de Iwoigne als een kleine beek, maar door de hevige regenval is die aangezwollen tot een razende stroom. Aan het kapelletje voor Sint-Antonius van Padua vinden we een onderkomen.
We zijn niet ver van het Benedictijnerklooster van Chevetogne, waar we na ons middagmaal zo op gefocust zijn dat we de afslag naar het Provinciaal Domein missen. We keren op onze stappen terug en duiken dan het domein in. Via een mooi tuintje met wat bizarre kunstwerken komen we aan de vijvers. Deze staan op het punt om buiten hun oevers te treden. Een eind verder zijn werken bezig. Ik vermoed dat ze proberen het water om te leiden, want waar ooit een deel van de camping stond heb je nu een kolkende rivier. We moeten er in een grote boog omheen, door een dikke laag modder. We bereiken de overkant met wat extra gewicht aan onze schoenen.
In het Gros Bois draait de GR plots af naar het westen. Wij blijven echter het tracé volgen zoals het op mijn kaart staat aangeduid, negeren een doorgangsverbod en verlaten bij Grand Fond heel even het bos. We moeten nu naar beneden, richting Trou des Mouches en de Ruisseau des Cresses. Eerst blijft het bij wat modder, maar geleidelijk aan is ook de doorgang versperd door de overstroomde beek. In de berm kunnen we ons wel een weg banen door het struikgewas. De visvijvers van het Bois des Cresses zijn ook overstroomd en alweer moeten we door enkele centimers water ploeteren.
Daarna betert het. We wandelen omhoog naar de N949, de weg naar Rochefort, steken deze over en wandelen nu op een heuvelrug naar het Bois des Six Frères. Hier verlaten we GR even - volgens plan - en nemen een iets kortere weg naar Ciney. Even voorbij het gehucht Linciaux sluiten we weer aan op de GR577. Intussen is het gestopt met regenen en als we na 27 kilometer opnieuw aan de weg komen waar we vanmorgen jagers tegenkwamen, blijkt deze ook helemaal te zijn ondergelopen. Eigenlijk wilde ik hier rechtdoor langs Barcenne, maar schoten in de verte en het luide geroep van jagers doen ons kiezen voor dezelfde route als deze ochtend, maar dan in de tegenovergestelde richting.
Gegevens wandeling:
Datum: Woensdag 23 december 2020 Startplaats: Station Ciney Eindplaats: Station Ciney
Pad: GR575 + GR577-variante + GR577
Afstand: 30,8 kilometer
Stijgingsmeters: 553m
Dalingsmeters: 553m Bereikbaarheid: Trein GPX: klik hier Verhard - Onverhard: 41,8% - 58,2%