%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Er is storm op komst. Althans dat zeggen de voorspellingen. In de namiddag van dinsdag 9 juli 2024 zou een zwaar onweer over België trekken en meer bepaald mijn thuisstad Brussel. Tot het zover was, tijd om de benen andermaal te strekken. Dit keer met baby Charlie in de draagrugzak. Het werd een mooie wandeling door de Antwerpse Kempen.
Na Lommel een week eerder is Herentals startpunt van deze wandeling. Het zeventiende-eeuwse Begijnhof ligt nog geen kilometer van het station en is de eerste bezienswaardigheid op deze wandeling. Het poortgebouw dat toegang geeft tot het Begijnhof dateert uit 1622. De Sint-Catharinakerk is enkele jaren ouder. Enkele meters voorbij de kerk neem ik een steegje dat me naar een mooi groengebied brengt langs de oevers van de Kleine Nete. Die steek je een eind verder over om aan de Kempense Heuvelrug te geraken.
Begijnhof van Herentals
Deze smalle strook vol duingebieden en bossen zal de komende 9 kilometer het ene fraais na het andere aan de wandelaar voorschotelen. Het begint met een kruisweg in de richting van de Toeristentoren. Deze uitzichtstoren kwam er naar aanleiding van de wereldtentoonstelling in Brussel in 1958. De huidige toren staat er pas sinds de jaren 1980 en is 24 meter hoog. Via kleine paden in een prachtig duinen- en bosdecors bereik ik De Brink. Op het terrein kunnen scouts- en andere groepen zich op kamp uitleven.
Daarna moet ik noodgedwongen over een hete asfaltweg om bij Heerle de spoorweg over te steken. Het Zwarte Water wacht op ons. Dat ven, tevens een natuurreservaat, is prachtig. De vogelkijkhut is voor ons een ideaal punt om even te verpozen uit de zon. Het is drukkend warm, zo'n 28°C. Het volgende stuk gaat grotendeels door een schaduwrijk bos tot aan de Heiberg en zijn mooi duinengebied.
Het Zwarte Water
Aan de overzijde van de Lichtaartseweg wandel ik door de Schoutenheide in de richting van de Kleine Nete. Die steek ik over op een behoorlijk nieuw brugje. Nu volgt een fijn, smal pad op de linkeroever van de rechtgetrokken Kleine Nete door het natuurreservaat Olens Broek. Na ongeveer 12,5 kilometer wil ik het knuppelpad door het broek nemen, maar de weg is versperd. De vele regenval van de afgelopen weken en maanden heeft de paden zwaar beschadigd. Met de baby op de rug ben ik ook niet van plan gevaarlijke toeren uit te halen. Ik keer niet op mijn stappen terug, maar ga nog even door richting Bleek. Van daaruit wandel ik een eind over de weg in de richting van Herentals en neem dan het pad in het zuidelijke deel van het Olens Broek.
De Kleine Nete en het Olens Broek
Daarna volgt opnieuw een asfaltweg, ongeveer een kilometer, met voorbijrazende wagens. Lastig, maar daarvoor word je later beloond met de Hellekens, een natuurgebied dat enkele jaren geleden heringericht werd. Toen in de jaren 1970 het nabijgelegen Albertkanaal werd verbreed werd hier zand gedeponeerd in wat ooit overstromingsgebied van de Nete was. De oorspronkelijke situatie is nu dus hersteld. Wat verderop kom je weer aan het Begijnhof en zo terug aan het station.
Brussel werd inderdaad geraakt door de storm. Terwijl Charlie en ik op de trein zaten, stormde het in Brussel. In mijn woonplaats Ukkel werden hoge windsnelheden vastgesteld en overstroomde de Ukkelbeek her en der. In de hele gemeente gingen bomen tegen de vlakte of braken taken af. Later op de avond kwam het tragische nieuws dat een baby van amper 2 maanden oud was gestorven in het Wolvendaalpark.
Gegevens wandeling:
Datum: Dinsdag 9 juli 2024
Startplaats: Station Herentals
Eindplaats: Station Herentals
Pad: Eigen Route
Afstand: 18,3 kilometer
Stijgingsmeters: 92m
Dalingsmeters: 92m
Bereikbaarheid: Trein
GPX: klik hier
Verhard - Onverhard: 33,0% - 67,0%
