%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Het is grauw en redelijk kil wanneer ik in Diest van de trein stap. Meteen kijk ik uit naar de wit-rode GR-tekens van de GR512, ook wel bekend als de Brabantse Heuvelroute.
Heel kort gaat het via een leuk pad in het park Jan Heylen langs de oevers van de nieuwe Demer. Aan de Schaffensepoort trekt de GR512 de Diestse binnenstad in. Eerst nog word je langs de loop van de Oude Demer gestuurd, over een knuppelpad door het water. De rivier werd hier terug blootgelegd nadat deze jarenlang onder de grond verstopt zat. Een eerste hoogtepunt is een bezoekje aan het Begijnhof, met zijn huisjes uit de zestiende eeuw. Opvallend zijn ook de kerken zoals de Onze-Lieve-Vrouw, Sint-Sulpitius en Sint-Barbara, allen deels of volledig opgetrokken in bruinrode ijzerzandsteen, in het Hageland voldoende te vinden in de ondergrond.
De GR kronkelt door Diest en gaat ook langs het Stadspark, waar in de 13de eeuw een burcht stond en dat later een jachtdomein werd van het Nederlandse Hof. Voor je het stadje verlaat klim je nog naar de Citadel. Een deel van de citadel verdween in de loop der jaren, maar de GR gaat nog langs de oostelijke en zuidelijk kant, waar de grachten en citadelmuren best nog imposant zijn.
De volgende 14 kilometer lopen parallel aan de N2-autoweg, maar wel via kalme straatjes, veldwegen en kleine paden. Zo kan je in betrekkelijke rust naar de Vlooybergtoren wandelen. De trap is zo'n 20 meter lang en 11 meter hoog en staat op ongeveer 80 meter hoogte. Wanneer ik er aankom waait er een frisse bries en is er verder niemand. Vanaf hier zou je blijkbaar de Electrabel-koeltorens in Vilvoorde en de mijnterrils van Beringen (Limburg) moeten kunnen zien, respectievelijk 34 en 27 kilometer ver. Maar vandaag is het slecht gesteld met de zichtbaarheid en kan ik met moeite het amper 1,5 kilometer verderop gelegen dorpje Tielt herkennen. Bij helder moet het hier prachtig zijn. Onder de trap eet ik mijn middagmaal aan de enorme picnictafel.
Een volgende topper is het Walenbos. Ondanks enkele wandelpaden door het bos, is het een bijna ongerept stukje natuur en is tevens een natuurreservaat. Het is er erg nat en dus zijn de meeste paden niet meer dan modderpoelen. Lekker ploeteren, maar dat deert niet. Na de wandeling mijn schoenen kuisen, is de boodschap. Bij het dorpje Houwaart verlaat ik het Walenbos en zie tegenover de Houwaartse berg liggen. Daar wordt zo waar wijn geteeld! Even waan ik me ergens in één of andere Franse of Duitse wijnstreek. Ik zet me er even neer om van het uitzicht te genieten.
De volgende blikvanger laat niet lang op zich wachten: het kasteel van Horst en zijn domein. De laatste keer dat ik hier was, is meer dan 10 jaar geleden toen ik het in mijn hoofd haalde om in één dag van Brussel naar Scherpenheuvel te wandelen. Een bedevaart van bijna 60 kilometer. Ik ben toen in Rillaar moeten stoppen, net voor mijn einddoel. Bij het verlaten van het kasteeldomein zie ik een kapelletje naast een eenzame boom op de verder kale heuvel voor me. De GR gaat er in een boog om heen.
Via enkele veldwegen kom ik aan bij het Troostembergbos. Hier is de bivakzone aangegeven, maar daar moet ik niet naartoe. Via een paar modderige paden langs de Molenbeek kom ik aan bij de Gempemolen. Tegenwoordig een plek waar wandelaars en fietsers hun dorst kunnen lessen, maar midden 18de eeuw had het effectief een molenfunctie die tot de jaren 1950 bewaard bleef. Nadien raakte het gebouw in verval en werd tenslotte door een brouwerij opgekocht. Anderhalve kilometer verder kom ik aan bij de bushalte langs de N2-autoweg waar ik de bus richting het station van Leuven neem.
Gegevens wandeling:
Datum: Woensdag 26 januari 2022 Startplaats: Station Diest Eindplaats: Bushalte Lubbeek-Schubbeek
Pad: GR512
Afstand: 34,6 kilometer
Stijgingsmeters: 349m
Dalingsmeters: 331m Bereikbaarheid: Trein & Bus
GPX: Klik hier Verhard - Onverhard: 43,4% - 56,6%
