%20(7500%20%C3%97%201400px).png){kind=logo}
Het nieuwe jaar luidde ik in met een korte tocht tussen Coo en Trois-Ponts, via Stavelot. Daarbij reeg ik de GR571, de GR5 en GR14 aan elkaar tot een bijna-luswandeling. Wie wil kan er een volledige luswandeling van maken door de GR571 verder te blijven volgen van Trois-Ponts terug naar Coo (ca. 5,5 km extra).
Vanuit Coo volgen we eerst het steile gedeelte op de GR571 naar de Belvédère Thiry, waar je de uitzichtstoren kan beklimmen met een fenomenaal zicht over het spaarbekken van Coo, het toeristische dorpje zelf, maar ook over de Amblève-vallei en in de verte de dorpen Stoumont en La Gleize. Aan de Belvédère verlaten we de GR om via een klein pad nog wat hoger te klimmen, naar een vertrekpunt voor paragliders. Hier krijgen we een weids panorama voorgeschoteld met onder meer Trois-Points en het heuvelachtige gebied waardoor de Salm kronkelt. Via een dennenbos komen we helemaal boven achter het dorpje Ster. Langs een veldweg, het Creux da Ferdinand en een modderig pad bereiken we wat verderop de GR5.
Het deel GR5 tot Stavelot is altijd de moeite, met blikvangers zoals de Pierre du Diable, de afdaling van Les Erlinchamps en het tunneltje onder de Ravel L45 waardoor het beekje Hottonuy stroomt. Over de Pierre du Diable ("Steen des Duivels") doet de legende de ronde dat de Duivel die hier hoogstpersoonlijk achtergelaten zou hebben. Immers wilde hij de nieuwe kerk van Stavelot verwoesten door er deze enorme steen op te gooien. Toen hij hoorde wat de Duivel van plan was, ging Saint-Remacle op pad met een zak vol versleten schoenen. Hij ontmoette de Duivel, die hem vroeg hoe ver het nog was tot Stavelot. Saint-Remacle toonde hem de vele schoenen die hij zogezegd versleten had op weg hierheen. Daarop zou de Duivel flink gevloekt hebben en huiswaarts gekeerd zijn. Alleen de steen bleef achter.
In Stavelot kom je onder meer langs de lieflijke Place Sainte-Remacle, de abdij en enkele monumenten voor de (burger)slachtoffers van de Slag om de Ardennen. Aan de overkant van de brug over de Amblève trekt een Amerikaanse halftrack de aandacht. Enkele foto's aan het monument en op het gebouw aan de overkant tonen hoe dit plein er net na de strijd uitzag. Interessant is de foto met daarop het gebouw en een vernielde tank, maar ook een boom en enkele achtergelaten jerrycans. Wie zicht omdraait, ziet dezelfde boom die de tand des tijds heeft overleefd.
Vanaf hier volgen we de GR14/SMA op de linkeroever van de Amblève. We passeren de laatste huizen van Stavelot en duiken dan de bossen in. Het gaat geleidelijk aan omhoog tot aan de Sept Montagnes, met als beloning een uitzicht over de diep ingesneden Amblèvevallei met zijn beboste flanken. Na een korte rustpauze op een bankje wandelen we nog een eind verder op de GR14 tot Aisomont. Van daaruit lopen we naar Wanne. Onderweg houden we halt voor een potje schaak en een drankje in het café van de skipiste aldaar.
Na Wanne trekken we weer westwaarts, door een bebost terrein om verderop de GR571 terug op te pikken. Hier heb je ook en weids zicht op de linkerflanken van de Salmvallei. Lang volgen we deze GR niet, want even verderop pikken we de GR14 weer op naar de Tour Leroux met een bescheiden panoramisch zicht op Trois-Ponts. Na een korte sprint halen we nog net op tijd de trein terug naar Luik en Brussel.
Gegevens wandeling:
Datum: Zaterdag 1 januari 2022 Startplaats: Station Coo Eindplaats: Station Trois-Ponts
Pad: GR571 + GR5 + GR14 + Eigen route
Afstand: 23,2 kilometer
Stijgingsmeters: 668m
Dalingsmeters: 652m Bereikbaarheid: Trein GPX: Klik hier Verhard - Onverhard: 25,8% - 74,2%
